Φοινίκουρος (Phoenicurus phoenicurus) -Common Redstart

Είναι ένα μεταναστευτικό είδος το οποίο κατά την μετανάστευση του στη Μεσόγειο (Μαρτ.-Απρ. και Αυγ.-Νοεμβρ.) απαντάται κυρίως σε θαμνώδεις περιοχές. Αναπαράγεται σε γέρικα φυλλοβόλα ή μικτά δάση, σε πάρκα, κήπους, ελαιώνες, κ.α.
Φωλιάζει κυρίως σε τρύπες δέντρων και είναι ένα διακριτικό είδος το οποίο κάνει σύντομες πτήσεις στο έδαφος και ξανά επιστρέφει στα πυκνά φυλλώματα.
Η επιστημονική ονομασία του γένους Phoenicurus, είναι ελληνική, προέρχεται από τις επιμέρους λέξεις φοίνιξ + ουρά και, σημαίνει «αυτός που έχει πορφυρή ουρά», με σαφή αναφορά στο χρώμα της συγκεκριμένης περιοχής του πτηνού.
Η τροφή του αποτελείται κυρίως από διάφορα έντομα, αράχνες και αραχνίδια. Μεγάλο ποσοστό αποτελούν οι μέλισσες, οι σφήκες, οι μύγες και τα κολεόπτερα. Στο έδαφος συλλαμβάνονται κυρίως σκαθάρια και οι προνύμφες τους, μυριάποδα (σαρανταποδαρούσες), σκουλήκια και σαλιγκάρια. Οι πεταλούδες παίζουν ρόλο, κυρίως ως τροφή για τους νεοσσούς, ιδιαίτερα οι κάμπιες τους. Τέλος, βατόμουρα και άλλα φρούτα καταναλώνονται κατά καιρούς, είτε από τους νεοσσούς, είτε από τα ενήλικα πουλιά.
Κατάσταση Πληθυσμού: Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί του είδους, είχαν υποστεί δραματική μείωση, κυρίως λόγω της καταστροφής των ενδιαιτημάτων στους χώρους φωλιάσματος και, τις αλλαγές στις περιοχές διαχείμασης (Αφρική), ως συνέπεια της εντατικής χρήσης φυτοφαρμάκων και εντομοκτόνων, ιδιαίτερα στην περιοχή του Σαχέλ. Αργότερα, οι πληθυσμοί ανέκαμψαν σημαντικά και, σήμερα, εμφανίζουν ελαφρά αύξηση, με βάση τα προσωρινά στοιχεία για 21 χώρες από το Πανευρωπαϊκό Πρόγραμμα Παρακολούθησης Κοινών Πουλιών (EBCC / RSPB / BirdLife / Στατιστική Ολλανδίας, P. Voříšek in litt. 2008), γι’αυτό η IUCN έχει χαρακτηρίσει το είδος ως Ελαχίστης Ανησυχίας (LC).
Πληροφορίες -Πηγές:
23/09/2017 http://www.iucnredlist.org/details/22710055/0
23/09/2017 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B7%CF%82
Τα Πουλιά της Ελλάδας, της Κύπρου και της Ευρώπης, 2η έκδοση, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, ISBN 978-960-6861-33-8, σελ:280
Φωτογραφία: Courtesy Dave Wragg Images