Πουρνάρι, Δρυς η κοκκοφόρος (Quercus coccifera)
Το πουρνάρι ή πρίνος (επιστ. Δρυς η κοκκοφόρος, Quercus coccifera L.) είναι ένα από τα είδη με την μεγαλύτερη εξάπλωση στον ελλαδικό χώρο. Είναι γνωστό κυρίως ως θάμνος, αλλά στην πραγματικότητα γίνεται δέντρο (με ύψος περίπου τα 20 μέτρα). Συνήθως παραμένει για πολλά χρόνια σε θαμνώδη μορφή λόγω της βόσκησης ή των πυρκαγιών.
Η ανθεκτικότητά του
είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό είδος (γι αυτό και επιβιώνει στη βόσκηση και στις πυρκαγιές) με πολλούς μηχανισμούς επιβίωσης:
- τα φύλλα διαθέτουν αγκάθια (παρυφές αγκαθωτά πριονωτές) έτσι ώστε να μην είναι εύκολη τροφή για τα ζώα. Μάλιστα όσο πιο πολύ βόσκηση υπάρχει, τόσο μικρότερα γίνονται τα φύλλα με μεγαλύτερα και πιο ισχυρά αγκάθια. Τα φύλλα που είναι στο εσωτερικό της κόμης και σε μεγάλο ύψος έχουν μικρότερα αγκάθια (γιατί δεν βόσκονται).
- έχει ισχυρή πρεμνοβλάστική ικανότητα, δηλαδή βγάζει νεαρούς βλαστούς άμεσα, μετά την κοπή τους ή μετά από πυρκαγιές κτλ.
- τα νεαρά φύλλα έχουν ανθοκυανίνες. Οι ανθοκυανίνες προστατεύουν τα φύλλα λειτουργώντας σαν φίλτρο από την υψηλή ένταση του φωτός αλλά και πιθανότατα ως αμυντικός μηχανισμός των φύλλων απέναντι στα έντομα που θα τα επιλέξουν ως ξενιστές δηλαδή είτε για να τραφούν είτε για να εναποθέσουν τα αυγά τους.
Η σημαντικότητα του πουρναριού
Παρόλα αυτά το πουρνάρι αποτέλεσε και αποτελεί άριστη τροφή για αγροτικά ζώα (κατσίκια). Δεν είναι τυχαίο, ότι ο αείμνηστος Καθηγητής του Τμήματος Δασολογίας & Φυσικού Περιβάλλοντος Ντάφης, έλεγε “Αν κάποιο δέντρο πρέπει να κάνουμε άγαλμα, αυτό είναι το πουρνάρι: έθρεψε γενιές και κράτησε πράσινα τα βουνά μας”.
Πληροφορίες -Πηγές:
Νοϊτσάκης Β. & Παπαναστάσης Β. 1992. Λιβαδική Οικολογία. Εκδόσεις Γιαχούδη -Γιαπούλη.
//envifriends.blogspot.gr [Ανάκτηση 23/7/2015]
Κείμενο: Γιάννης Φραγκάκης, Δασοπόνος
Φωτογραφία: Ιωάννης Γκαλιούρης
Αναδημοσίευση άρθρου από http://votaniki.gr/ [01/07/2019]
