Γιατί είναι σημαντικές οι παραδοσιακές ποικιλίες καλλιεργήσιμων ειδών

Οι «παλαιές» ποικιλίες

Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια συλλογής και διακίνησης σπόρων παραδοσιακών ποικιλιών. Οι παραδοσιακοί σπόροι που αναπαράγονται και βελτιώνονται από τους αγρότες έχουν ευρύτατη γενετική βάση δηλαδή προσφέρουν αγροτική βιοποικιλότητα. Έχουν τη δυνατότητα σταδιακής προσαρμογής σε διαφορετικά εδαφικά και κλιματικά δεδομένα δηλαδή προσαρμόζονται στις κλιματικές αλλαγές. Η απώλεια παραδοσιακών ποικιλιών σημαίνει απώλεια ενός πολιτιστικού και οικονομικού δημόσιου αγαθού που αποτελεί εγγύηση για μελλοντική διατροφική επάρκεια και ανεξαρτησία. Η απώλεια των παραδοσιακών σπόρων σημαίνει συντριπτική μείωση της αγροτικής βιοποικιλότητας. Για αυτό άλλωστε πολλές τράπεζες γενετικού υλικού σαν στόχο έχουν τη διάσωση τέτοιων παλαιών ποικιλιών.

Οι βιομηχανικοί σπόροι (=σπέρματα)

Η ποιότητα των προϊόντων από βιομηχανικούς σπόρους είναι σαφώς κατώτερη από τους παραδοσιακούς και η παραγωγή των προϊόντων απαιτεί περισσότερα χρήματα, γιατί απαιτούνται περισσότερα λιπάσματα κλπ., αφού τα φυτά δεν είναι προσαρμοσμένα σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα. Επιπρόσθετα οι βιομηχανικοί σπόροι στερούνται γενετικής ποικιλότητας με αποτέλεσμα να είναι περισσότερο ευάλωτοι σε κλιματικές αλλαγές, ασθένειες κλπ.

Μούρα (Morus) από δένδρα του εγκαταλελειμμένου οικισμού «Κρανιές» στην Πρέσπα

Πηγές – Άρθρα – Πληροφορίες

3gym-mikras.thess.sch.gr/ [Πρόσβαση26/3/2017]

http://www.peliti.gr/ [Πρόσβαση 19/7/2015]

Επιμέλεια – Κείμενο Αιμιλία Λεμπέση

Αναδημοσίευση άρθρου από http://votaniki.gr/