Σχίνος (Pistacia lentiscus)
Εξάπλωση στις παραμεσόγειες περιοχές. Στην Ελλάδα στην ευμεσογειακή ζώνη βλάστησης, σε θαμνώνες αείφυλλων πλατύφυλλων.
Όταν τρίβουμε τα φύλλα του έρχεται έντονη και ευχάριστη η μυρουδιά της ρητίνης.
Το ύψος του θάμνου μπορεί να φθάσει και τα δύο μέτρα ,ενώ όταν κλαδεύεται γίνεται και δένδρο.
Τα φύλλα του είναι πράσινα διαπλατυσμένα στη μέση και στρογγυλεμένα στίς άκρες, και βγαίνουν ανά βλαστό με διακλάδωση αντίθετα.
Η άνθηση του θάμνου ξεκινάει από τον Μάρτιο και φθάνει έως τον Μάιο.
Το χαρακτηριστικό της εμφάνισης του θάμνου είναι οι κόκκινοι καρποί του οι οποία κατά την ωρίμανση τους γίνονται μαύροι (Σεπ. -Δεκ.).
Συγγενικό είδος σχίνου είναι ο ρητινούχος σχίνος της Χίου που παράγεται μόνο στη Χίο, η περίφημη μαστίχα της.
Άλλος ένας όμορφος θάμνος στολίδι της περιοχής και των άγονων περιοχών.
Παραδοσιακά σε νησιά του Αιγαίου τμήματα του φυτού (φύλλα ή καρποί) χρησιμοποιούνται ως αρωματικά τροφίμων. Στη γειτονική Λέσβο (π.χ.) μέσα στα δοχεία με τις ελιές που διατηρούν, τοποθετούν κλαδάκια σχίνου για να αρωματίσουν τις ελιές. Σε άλλες περιοχές πάλι χρησιμοποιώντας τον καρπό αρωματίζουν τη ζύμη για να φτιάξουν τα σχινόψωμα.
Τα φύλλα του σχίνου είναι άριστη τροφή για τα οικόσιτα ζώα.
Πληροφορίες -Πηγές:
Φωτογραφία εξωφύλλου και πληροφορίες Η χλωρίδα μας/ Σχίνος
Φωτογραφίες κειμένου: Φώτω Κόνσολα