Δάφνη η ευγενής (Laurus nobilis)
Πασίγνωστος σε όλους θάμνος ή δέντρο.
Η χρήση του
Τα φύλλα του θεωρούνται αντισηπτικά, αρωματικά, στυπτικά, διουρητικά, εμετικά. Ένα έγχυμα χρησιμοποιείται για την όρεξη και σαν εμμηναγωγό. Οι καρποί επίσης σαν αντισηπτικοί και ναρκωτικοί. Το λάδι των φύλλων έχει ναρκωτικές, αντιμικροβιακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες. Από τους καρπούς εξάγεται αιθέριο έλαιο που χρησιμοποιείται στη σαπωνοποιία. Είναι πολύ ανθεκτικό στα νοσήματα και προστατεύει και τα γειτονικά φυτά. Τα φύλλα του προστατεύουν και τους σπόρους από τα έντομα. Η πιο γνωστή του χρήση παρόλα αυτά είναι στη μαγειρική όπου το άρωμα του δαφνόφυλλου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με πολλές συνταγές.
Η νύμφη που έγινε δέντρο
Η Δάφνη ήταν νύμφη, κόρη του θεού -ποταμού Λάδωνα, την οποία ερωτεύθηκε ο θεός Απόλλωνας. Ήταν όμορφη και άγρια αλλά αναγκάστηκε να καταφύγει στη μητέρα της Γη για να γλυτώσει από τον θεό που την κυνηγούσε. Η Γη τη μεταμόρφωσε σε δέντρο δάφνη (Laurus nobilis). Από τότε η δάφνη ήταν αφιερωμένη στον θεό Απόλλωνα. Ο μύθος λέει ότι όταν ο θεός σκότωσε τον δράκο Πύθωνα πλύθηκε στα νερά του ποταμού εκεί που ακόμη και σήμερα φυτρώνουν δάφνες και μπήκε ως καθαρός νικητής στους Δελφούς μ ένα στεφάνι από φύλλα δάφνης. Από τότε είναι σύμβολο νίκης, δόξας και τιμής. Σύμφωνα με το Παυσανία (10,5,9) ο παλιός ναός τους Απόλλωνα ήταν φτιαγμένος από κλαριά δάφνης.
Πληροφορίες-Πηγές:
Φυτά της Ελλάδας Η έρευνα στη Λέσβο Βοτανική-Χρήσεις -Τοξικότητα, Μάκη & Βαγγέλη Αξιώτη
ΗΕλληνική χλωρίδα στο μύθο, στην τέχνη, στη λογοτεχνία, 1993, Έλμουντ Μπάουμαν,Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, σελ: 50
Σκίτσο: furakis.gr/Δάφνη
