Γκιώνης (Otus scops – Ώτος ο σκωψ)

Η επιστημονική ονομασία του γκιώνη είναι Otus scops. Η λέξη “ώτος” (από το ους = αφτί), σημαίνει τον “αφτιά” και αναφέρεται στα χαρακτηριστικά αντία του γκιώνη, που μοιάζουν με αφτιά. Ο όρος “σκωψ” ετυμολογείται από το “σκώπτω” και αναφέρεται στο επίμονο και διαπεραστικό βλέμμα του. Η λέξη γκιώνης είναι ηχομιμητική και προσομοιάζει το άκουσμα της φωνής του πουλιού. [1]

Ο γκιώνης είναι αποκλειστικά νυκτόβιος και θερμόφιλος. Φωλιάζει σε τρύπες και κοιλότητες δένδρων ή εγκαταλειμμένες φωλιές άλλων πουλιών. Ζει και αναπαράγεται σε ανοιχτά δάση, οικισμούς, πάρκα, κοντά σε κατοικημένες περιοχές, φυτείες, κήπους κ.τ.λ. [1]

Τρέφεται κυρίως με έντομα, αλλά πολλές φορές θηρεύει και μικρά ερπετά και μικρά θηλαστικά και είναι ιδιαίτερα ωφέλιμος στη γεωργία. [1]

Καλοκαιρινός επισκέπτης στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, διαχειμάζει νότια από τη Σαχάρα. Μόνιμος κάτοικος σε Ν. και Κ. Ελλάδα και Κύπρο (πολλοί επίσης διέρχονται κατά την μετανάστευση). Κοινός σε πολλά νησιά και την Κρήτη [2]

Κατάσταση Πληθυσμού: Γενικά, το είδος έχει χαρακτηριστεί από την IUCN ως Ελάχιστης Ανησυχίας (LC).

Πληροφορίες -Πηγές:

[1] wikipedia Γκιώνης

[2] Τα πουλιά της Ελλάδας, της Κύπρου & της Ευρώπης, Οδηγός αναγνώρισης, 2η έκδοση, σελ: 232

http://www.iucnredlist.org/details/22688643/0 [20/4/2017]

Φωτογραφία: Γεώργιος Φίκαρης