Γλιστρίδα, αντράκλα (Portulaca oleracea)

Η Αντράκλα ή ανδράχνη ή γλυστρίδα.
Οικογένεια: Portulacaceae
Ένα φυτό χαμηλό και έρπων με σαρκώδη φύλλα το οποίο συναντάμε κατά τους καλοκαιρινούς μήνες συνήθως παραπλεύρως καλλιεργειών, στον κήπο, κ.α.
Γλυστρίδα έφαγες;
Όταν κάποιος μιλάει ακατάπαυστα και γρήγορα τότε συχνά του κάνουμε την ερώτηση “Γλυστρίδα έφαγες; ” (με την ελπίδα ότι θα τον αποθαρρύνουμε να συνεχίσει. Στην λαϊκή δοξασία υπήρχε η άποψη ότι η κατανάλωση ανντράκλας ή γλυστρίδας επιφέρει αυτή την πολυλογία ως “παρενέργεια”.
Στην αρχαία Ελλάδα ως σαλάτα αλλά και ως φάρμακο..
Στον ξερό ελληνικό χώρο είχαν ιδιαίτερη πέραση όλα τα φυτά που δίνουν φρέσκα χορταρικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Ένα τέτοιο φυτό ήταν και η αντράκλα που είναι αυτοφυής στην Ελλάδα και σκεπάζει το καλοκαίρι μ τα ανθεκτικά στην ξηρασία σαρκώδη φύλλα του τα ακαλλιέργητα μέρη. Γίνονταν λοιπόν δροσιστική σαλάτα, όπως και σήμερα. Και οι αρχαίοι γιατροί είχαν αναγνωρίσει στα φύλλα της δροσιστικές ικανότητες. Ο Διοσκουρίδης συνιστά την αδράχνη (όπως την ονομάζει) για τον πονοκέφαλο, το έλκος του στομάχου, τα νοσήματα της κύστης και της σπλήνας, και για την καούρα του στομάχου. Στην λαϊκή ιατρική θεωρείται ακόμη και σήμερα σαν διουρητική και χρήσιμη στις χολολιθιάσεις. Ο Πλίνιος επεκτείνει στο άπειρο τις θραπευτικές της ιδιότητες και την βλέπει ακόμα και σαν φυλαχτό για κάθε κακό. Και ο Γαληνός την χρησιμοποιούσε σαν φάρμακο και μιλούσε για τη δύναμη του χυμού των φύλλων.
Πληροφορίες -Πηγές:
ΈλμουντΜπάουμαν. 1993. Η Ελληνική Χλωρίδα στο μύθο, στην τέχνη στη λογοτεχνία. Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης. Σελ: 131-132
[1] https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BB%CE%B1
Φωτογραφία: